Edouard Carmignac: Een gloednieuwe wereldorde brengt ook veel aantrekkelijke kansen met zich mee

Wat een chaos! Donald Trump – verkozen doordat hij beloofde de groei aan te wakkeren, de inflatie te beperken door investeringen aantrekkelijker te maken, in regelgeving te snoeien en de overheidsbestedingen terug te schroeven – heeft nu een volwaardige handelsoorlog ontketend. Als de aangekondigde importheffingen daadwerkelijk worden ingevoerd, is het goed mogelijk dat de VS in een recessie afglijden. Deze heffingen zouden een deuk van bijna 2% slaan in het besteedbaar inkomen van Amerikaanse consumenten, terwijl de inflatie erdoor tot 5% kan gaan oplopen.

Edouard Carmignac

Deze plotse en opeenvolgende volte-faces hebben duidelijk alle markten overhoop gehaald. Naast de voor de hand liggende hedges, die zijn ingevoerd als reactie om de opnieuw opgelaaide onzekerheden af te dekken, geloven wij dat het essentieel is om onze beleggingsstrategie aan te passen aan de nieuwe geopolitieke en economische orde.

Sinds het eind van de Eerste Wereldoorlog hebben de Verenigde Staten garant gestaan voor de westerse waarden en de veiligheid. De Verenigde Staten willen de oorlog in Oekraïne nu beslechten in het voordeel van de heer Poetin: hoeveel geloofwaardigheid heeft Washington dan nog bij Europa, Japan of Taiwan? Natuurlijk kun je aanvoeren dat de bondgenoten van de VS niet voldoende investeren in hun eigen verdediging. Maar kun je dan ook niet beargumenteren dat ze dat juist wel al deden, door wapens en wapensystemen vooral in de VS te kopen en de Amerikaanse schatkist royaal te financieren? Doordat bondgenoten volop staatsobligaties en aandelen uit de VS hebben aangekocht, kon het land de afgelopen jaren boven zijn stand leven; het groeiende handelstekort kon namelijk bij internationale investeerders bekostigd worden tegen relatief lage tarieven. Door groots op importheffingen in te zetten kan het Amerikaanse handelstekort inderdaad verkleind worden, maar daarbij zal Washington dan op de koop moeten toenemen dat de kosten voor consumenten structureel oplopen en het begrotingstekort groeit als gevolg van een zwakkere groei.

Zulk absurd beleid is simpelweg niet houdbaar. Vroeg of laat is het onvermijdelijk dat het gezond verstand – waar president Trump zo op hamerde in zijn verkiezingscampagne – de slag gaat winnen. Maar hoe lang laat dat op zich wachten? Op welk punt schrikken de ontwikkelingen op de markten en de teruglopende bedrijvigheid genoeg af dat het beleid wezenlijk wordt bijgestuurd? Tot het zover is, is voorzichtigheid zeker geboden, zeker aangezien het bijna onvermijdelijk lijkt dat de dollar gaat afzwakken. Onze voorkeur blijft uitgaan naar technologieaandelen, met bijzondere aandacht voor artificiële intelligentie. Desondanks hebben we onze algehele blootstelling aan de VS teruggeschroefd, vooruitlopend op een onafwendbare kapitaaluitstroom uit de VS. Om die beslissing in context te plaatsen: naar marktkapitalisatie gerekend bestonden de internationale aandelenmarkten begin dit jaar voor bijna 70% uit de VS.

Als het vertrouwen in 's werelds grootste markt plotseling verdampt, heeft dat natuurlijk verregaande consequenties voor de rest van de wereld. Maar tegelijkertijd duiken er verschillende veelbelovende kansen op. Er wordt al van uitgegaan dat de Verenigde Staten gaat aankondigen dat zij hun steun aan de Europese defensie zullen intrekken. Dat spoort ons aan om ons eigen lot weer in handen te nemen. Duitsland wordt weer de motor achter de Europese groei nu Berlijn van plan is het begrotingstekort naar 4% à 5% op te hogen, vanaf gemiddeld 1,5% van het bruto binnenlands product over de afgelopen 75 jaar. Toegegeven, deze extra investeringen worden over de komende drie jaar uitgesmeerd, maar daar gaan ook zijn Europese partners van profiteren die minder ruimte in hun begroting hebben. Ze krijgen bevoorrechte toegang (zonder heffingen!) tot de grootste economie van de EU, waarvan het groeicijfer van de stagnatie van de afgelopen twee jaren gaat aantrekken naar bijna 2%.

Kijken we verder dan onze eigen kusten voorzien we een gunstigere toekomst voor opkomende markten, voornamelijk doordat we uitgaan van een zwakkere dollar en een lagere rente als gevolg van tragere groei in de VS. Onze voorkeur gaat uit naar Latijns-Amerika, dat de Amerikaanse heffingen grotendeels bespaard is gebleven. Bovendien zijn Latijns-Amerikaanse activa nu nog schromelijk ondergewaardeerd, wat waarschijnlijk binnenkort gecorrigeerd wordt door een 'Javier Milei-opleving'. Met het oog op zijn succes schakelen ook de andere landen in de regio geleidelijk naar een bestuursvorm die de groei beter bevordert. Onder de meest veelbelovende economieën is India zeker het vermelden waard. De stabiele regering maakt particuliere investeringen aantrekkelijk en India ligt op koers voor een groeicijfer van tegen de 6%, wat een uitstekende voedingsbodem is voor de opkomst van kwaliteitsbedrijven van getalenteerde ondernemers. Tot slot mag China niet uit dit lijstje ontbreken als grote winnaar van de Amerikaanse achteruitgang. Dat levert historische stimulering op voor Chinese technologiebedrijven.

Hoewel de afbraak van de Amerikaanse hegemonie zonder meer reden tot zorgen is en met zekerheid leidt tot grillige tijden, brengt een gloednieuwe wereldorde ook veel aantrekkelijke kansen met zich mee voor ons.

En met dit bemoedigende vooruitzicht wil ik afsluiten. Hartelijke groeten,

Edouard Carmignac