Alles draait om dividend

Het kopen van aandelen die dividenden uitkeren is vrijwel overal heel populair als aandelenstrategie, ook wel dividendbeleggen genoemd. Een dividenduitkering is een (meestal jaarlijkse) betaling van geld aan de aandeelhouders van een bedrijf. Doorgaans zijn de dividenduitkeringen van Europese bedrijven 1 maal per jaar. Dit in tegenstelling tot vooral de Amerikaanse bedrijven die heel wat vaker dividenden uitkeren. De ontvangen dividendtransacties door de bedrijven zijn een compensatie voor de risico's die de beleggers nemen. Aandeelhouders hebben 0,0 aanspraak op wat voor zekerheden dan ook. Banken en andere verschaffers van vreemd vermogen hebben de meeste zekerheden omdat zij claims op de activa hebben (lees: en dus niets voor de aandeelhouders). Beleggers in aandelen hebbben dus totaal nergens aanspraak op. De dividenduitkeringen van bedrijven zijn de enige manier om hun aandelenbeleggers te compenseren voor hun gedane investeringen. De ex-dividend dag is de dag dat een belegger de desbetreffende aandelen in bezit moet hebben gehad om later het dividend te mogen ontvangen.

Dividend in het kort

  • tegemoetkoming voor risico
  • inkomen erbij
  • defensieve strategie
  • herbeleggen voor compounding

    Als voorbeeld: stel dat het aandeel Philips nu 30 euro kost en het een week later 1 euro aan dividend uit zal gaan keren, dan zakt op de ex dividend dag het aandeel doorgaans met de hoogte van het dividend. Alles over het dividend van Philips bieden wij op deze site aan. Hier in dit geval is dit dus 1 euro. Die 1 euro die ontvangen wordt gaat dus ook weer van de koers af want beleggers die het aandeel na de ex-dividend datum kopen hebben dus geen recht op de voorgaande dividenduitkering. Puur theoretisch gezien maakt het dus niets uit: of nu 1 euro meer betalen voor het aandeel inclusief het dividend of na de ex-dividend datum 1 euro minder betalen maar geen uitzicht op het dividend. Dus wat maakt het dan uit of we een aandeel met een dividenduitkering kopen als we dat zelfde bedrag vaak weer van de koers af zien gaan? Zeker, op de korte termijn is dit toch echt pure tijdsverpilling voor de beleggers.

    De reden hiervoor is de hoge efficiëntie van de markten: alle informatie wordt doorgaans op de korte termijn volledig in de koersen verwerkt (ook wel verdisconteren genoemd). Meer of minder dividend maakt dus eigenlijk in theorie niet uit.

    Dividendaandelen ontegenzeggenlijk aan te bevelen

    Maar waarom zouden we überhaupt dividenduitkerende aandelen kopen? Historisch gezien zien we dat dividendaandelen het beter hebben gedaan dan dividendloze aandelen.

    De mogelijkheid van het kunnen uitkeren van dividenden kan worden gezien als een kwaliteitsindicator. Bedrijven die geen dividenden uitkeren kunnen we doorgaans typeren als bedrijven van een lagere kwaliteit. De mogelijkheid dat een bedrijf dividenden uit kan keren aan haar aandeelhouders kunt u zien als eerste kwaliteitsfilter.

    Natuurlijk is dit heel erg kort door de bocht want er zijn nog tal van andere variabelen die de kwaliteit (lees: onder- of overwaardering) van een aandeel beoordelen. Wanneer we naar de historische rendementen kijken van aandelen die dividenden uitkeren ten opzichte van de aandelen die dat niet doen dan zien we op de korte termijn vrijwel geen onderscheiden. Echter op de langere termijn zien we echter hogere totaalrendementen (koersrendementen + dividendrendementen) voor de aandelen die dividenden uitkeren. Dit wordt verklaard door het rente-op-rente effect. Dit komt neer op een progressief effect door dat de ontvangen dividenden herbelegd worden en die op hun beurt ook weer dividenden ontvangen. Zodoende ontstaat er een soort sneeuwbaleffect.

    U kunt dit zien als een jonge boom die op termijn steeds meer appels geeft. De befaamde wetenschapper Albert Einstein noemde dit rente-op-rente effect ook al het 8e wereldwonder. Bekende dividendbeleggers zijn onder andere Jorik Van den Bos (Kempen), John D. Rockefeller en Mark Cuban.

    Dividendbelasting

    Over het uitgekeerde dividend wordt in de meeste landen dividendbelasting ingehouden. Deze dividendbelasting is echter vaak voor een gedeelte terug te vorderen. Een bedrijf dat hier in gespecialiseerd is, is Mylette uit Woerden. Een van de redenen om dividenden apart te belasten is het voorkomen van belastingontwijking: in een stelsel waar geen dividendbelasting aanwezig is het namelijk mogelijk om inkomstenstromen via dividenden te laten verlopen en zo de inkomstenbelasting te omzeilen. Het is echter doorgaans alleen rendabel bij hele grote posities in een aandeel om de ingehouden dividendbelasting terug te kunnen vorderen.

    De kosten van alle administratieve handelingen doorgaans veel hoger zijn dan het terug te ontvangen bedrag. Het breakevenpunt om ingehouden dividendbelasting terug te vorderen ligt op circa 250 euro. Dit wil zeggen dat indien u per aandeel een totaal van minder dan 250 euro aan ingehouden dividendbelasting heeft dat dan de kosten om het terug te vorderen daar boven liggen. Wij raden dus aan om niet te veel te focussen op de hoogte van uw ingehouden dividendbelastingen.

    Dividenden gaan op en neer

    Dividenden zijn echter allesbehalve stabiel. Bedrijven kunnen a la minuut aankondigen om te stoppen me het uitkeren van dividenden aan haar aandeelhouders. Beleggers volgen de berichtgeving van de dividenduitkeringen ook extreem nauwkeurig.

    Wanneer een bedrijf zegt het dividend per aandeel te verlagen of zelfs in te trekken dan zien we meestal hele forse reacties op de beurzen. Uiteraard is dit een geen verassende reactie. Aanpassingen in de hoogtes van de dividenden zorgen dus direct voor reacties op de aandelen- en optiebeurzen (in het geval er opties voor het aandeel bestaan).

    Haken en ogen dividendbeleggen

    Een dividendstrategie is dus zeker geen simpele strategie want er komt veel meer bij kijken. (Dividend)rendementen uit het verleden zeggen weinig tot niets over de toekomst. Mede doordat financiële markten heel erg efficiënt zijn. Het is dus echter totaal irrelevant om puur naar de hoogte van het dividend te kijken want zo stapt in de zogenaamde 'value trap'.

    Als beleggers puur hier naar zouden kijken is dat wel heel erg naïef en historisch hebben we vaak gezien dat beleggers dan de deksel op hun neus kregen. Beleggers moeten ontegenzeggenlijk naar het totale plaatje kijken. Kan het bedrijf het dividend überhaupt wel betalen is eigenlijk de grote vraag.

    Belangrijke financiële variabelen om naar te kijken zijn onder andere de kaspositie, de solvabiliteit (de verhouding tussen het eigen en het vreemd vermogen), de kasstromen en de winst. Uiteraard zijn al deze variabelen op zich zelf ook weer onvoorspelbaar en ook superbeleggers zoals Warren Buffett of Joel Greenblatt durven geen pogingen doen om deze accuraat te voorspellen.

    Jaag niet op hoogste dividendrendementen

    Het is o zo verleidelijk om simpelweg de aandelen te kopen met de hoogste verwachte dividendrendementen maar zo simpel werkt het helaas niet. Een vrij hoog dividendrendement, hiermee bedoelen van 6 procent of meer, is doorgaans vrij gevaarlijk. Hiermee bedoelen we dat het effectieve dividendrendement van het aandeel eigenlijk te hoog is; dan is of het dividend te hoog of de beurskoers absurd laag.

    Beiden kunnen natuurlijk waar zijn maar in de financiële wereld weten we het nooit. Er zijn heel veel voorbeelden van aandelen met hoge dividendrendementen die daarna stevig in elkaar zakten of zelfs failliet gingen.

    Denkt u bijvoorbeeld maar aan Energy Future, Ambac Financial en Capmark Financial. Al deze aandelen hadden hele forse verwachte dividendrendementen op basis van de koersen destijds versus de verwachte dividenduitkeringen. Wanneer de hoogtes van de dividenden werden verlaagd stortten de koersen in elkaar. Waarna de koersen nog verder instortten toen de dividenduitkeringen helemaal geschrapt werden.

    De hoogte van het dividend per aandeel is verder niets anders dan wat de consensus van de analisten verwachten is. Bedrijven geven veel verwachtingen over hun dividenden maar deze moeten officieel nog door de zittende aandeelhouders via de algemene vergadering van aandeelhouders worden goedgekeurd. Het geschied in de praktijk eigenlijk nooit dat aandeelhouders een lager dividend willen, eerder wensen ze een hoger dividend per aandeel.

    Rendementen 100 euro geïnvesteerd in Europese Dividendaristocraten

    Dividendrendementen

    Wat zijn de dividendaristocraten

    Onder de dividendaristocraten verstaan we de bedrijven die in hun historie ieder jaar een hoger dividend hebben kunnen uitkeren aan hun aandeelhouders. U raadt natuurlijk al dat dit er naar verloop van tijd steeds minder zijn want de spoeling wordt steeds dunner. Bekende bedrijven die een dividendaristocraat zijn, zijn onder andere McCornick, Pfizer en Medtronic .

    De rendementen van deze aandelen zijn op de langere termijn ook astronomisch geweest. Dit wordt mede door het rente-op-rente effect (het effect van herbeleggen) veroorzaakt. U moet zich hier ontegenzeggenlijk niet blind op staren.

    Het zijn maar historische rendementen en eigenlijk zeggen die weinig over de toekomst. Op termijn is het uiteraard onmogelijk dat een bedrijf continu haar dividend per aandeel kan verhogen (bedrijven kunnen uiteraard ook niet permanent overeind blijven). De strategie van de dividendaristocraten benadrukt goed de hoge waarde van geherinvesteerde dividenden op de lange termijn.

    De lezers die in Zwitserland wonen kunnen terecht op de Zwitserse website Finanzresearch.ch met dividendinformatie.