Beleggen in de energietransitie - wat zit er nog in het vat?
Het is belangrijk om rekening te houden met de lange cyclische aard van de energietransitie, zowel voor conventionele als voor hernieuwbare energie, aangezien beide een cruciale rol spelen bij het bieden van energiezekerheid, stabiliteit en goedkope energie, stelt Mark Lacey, Head of Global Resource Equities bij Schroders.
De investeringen in zowel hernieuwbare als conventionele energie moeten aanzienlijk toenemen, aangezien de infrastructuur voor de energietransitie tussen 2020 en 2050 bijna 120 biljoen dollar aan investeringen vergt. Op dit moment wordt er jaarlijks 500 miljard dollar geïnvesteerd in fossiele brandstoffen. Uiteindelijk zal de omvang van de investeringen in de energietransitiesector bijna vijf keer zo groot moeten zijn als de historische investeringsuitgaven voor fossiele brandstoffen.
Kijkend naar de energietransitie, moeten investeerders rekening houden met de lange cyclische aard van de sector, zowel voor conventionele als voor duurzame energie. De reden hiervoor is dat ze een belangrijke rol spelen bij het bieden van energiezekerheid, energiestabiliteit en goedkope energie in deze lange transitieperiode.
De vraag naar hernieuwbare energie doet zich nu voor
Volgens BloombergNEF (BNEF) zal de markt voor hernieuwbare energie in de komende tien jaar naar verwachting met ongeveer 200% groeien, bijvoorbeeld op het gebied van wind- en zonne-energie. Tegen 2030 kan de opwekkingscapaciteit van hernieuwbare energie verdrievoudigd zijn. En dat is de beproefde en geteste technologie. Duncan Hale van Schroders Capital is ook verwachtingsvol ten aanzien van wind- en zonne-energie omdat ze essentieel zijn om de netto nuldoelstellingen te halen (“What risks are you taking in renewable energy”). Hij ziet met name een cruciale rol hierin weggelegd voor ontwikkelaars. Zonne-energie is op dit moment voor veel ontwikkelaars misschien een gemakkelijkere optie, maar de hogere belastingsfactoren en het consistentere opwekkingsprofiel van windenergie zijn zeer belangrijk voor de toekomstige elektriciteitsvoorziening. Dit is vooral het geval als naast windenergie ook de productie van groene waterstof in overweging wordt genomen, denkt Hale. Lacey is ook van mening dat waterstof een enorm potentieel heeft, niet alleen als brandstof maar ook als opslagbron: “Als de belofte van waterstof wordt waargemaakt, kunnen de implicaties voor elektriciteitsnetten enorm zijn.”
Er is ook een grote vraag naar hernieuwbare energie door de toegenomen wereldwijde vraag naar elektriciteit; de markt zal tussen nu en 2040 naar verwachting met ongeveer 150% groeien (McKinsey, Global Energy Perspective 2023). Dit is een ongewoon sterke groei van de vraag die losstaat van de energietransitiebeweging. De belangrijkste drijfveren zijn energieverbruik per hoofd van de bevolking, bevolkingsgroei, gebruik van datacenters en elektrificatie van belangrijke industrieën.
Daarnaast houdt de overgang een verschuiving in energiedichtheid in. Steenkool is wereldwijd de grootste uitstoter van CO2, vooral in China en India. In India komt op dit moment ongeveer 75% van de totale elektriciteitsmix uit steenkool, terwijl dat in China rond de 60% ligt. Maar als je die kolengestookte opwekking zou omschakelen naar hernieuwbare energiebronnen, zou dat 22 keer zoveel investeringskapitaal vereisen voor dezelfde hoeveelheid energieopwekking.
Schroders’ visie op de energietransitie in 2024
Hoewel de renteniveaus en de monetaire omstandigheden in 2024 waarschijnlijk een cruciale rol zullen blijven spelen, denkt Lacey dat een verbetering van de toekomstige winstgroei de echte aanjager is voor betere rendementen op aandelen uit de energietransitie in de toekomst. Vorig jaar werd het resultaat sterk beïnvloed door consistente winsten die de verwachtingen overtroffen, ondanks de stijgende en volatiele rente.
Schroders’ vooruitzichten voor 2024 wijzen op een veel sterker fundamenteel winstpotentieel voor energietransitieaandelen, terwijl tegelijkertijd de vooruitzichten voor conventionele energieaandelen steeds beter worden. Hoewel niet voorspeld kan worden wanneer de cyclische tegenwind die de sector vorig jaar trof, zal wegebben, wijzen Schroders’ analyses en gesprekken met bedrijven en deelnemers uit de sector op een verbetering van de bedrijfswinsten in 2024 en tot in 2025.
Binnen de energietransitiesector zijn ook selectieve risicogebieden, vooral in waterstof waar de activiteit vertraagt, en mogelijk door externe factoren zoals verstoringen van de toeleveringsketens. Maar over het algemeen bieden de winstvooruitzichten, in combinatie met aantrekkelijke waarderingen, een zeer ondersteunende achtergrond voor beleggers.
Investeerders in de energietransitie gaan een investeringscyclus van meerdere decennia in die bijna alle gebieden van de waardeketen van de energiemarkt beslaat. Voor investeerders is timing echter essentieel en er zijn begrijpelijke vragen: is het te vroeg of te laat om te investeren in de energietransitie? Lacey meent dat investeerders zich geen zorgen hoeven te maken, hij ziet uitstekende beleggingskansen in de sector.
